‘Een school opbouwen is een unieke ervaring’

Ik dacht meteen: dat ben ik!

“Ik werkte vijf jaar in het onderwijs toen er een brief kwam van het bestuur: ze zochten een onderbouwleerkracht voor een nieuwe school in de nieuwbouwwijk Kerk en Zanen. Ik dacht meteen: dat ben ik! Ik was na vijf jaar toe aan een volgende stap. En mijn hart lag bij de onderbouw. Nog steeds trouwens.

Gelukkig verschenen er vijf leerlingen

Die eerste tijd was heel bijzonder. Drie noodlokalen in een enorme zandbak in de polder: de openbare school, de protestants-christelijke en wij als katholieke in het midden. Geen stoep, geen weg – zelfs de verhuiswagen kwam vast te zitten. Op de eerste schooldag verschenen er gelukkig vijf leerlingen. Zónder hadden we niet mogen starten

Met zijn drieën regelden we alles: de directeur, mijn collega-leerkracht en ik. Ik zocht methodes uit, koos meubilair, vertegenwoordigde de Meridiaan in het overleg over de bouw van de school... Het was een unieke tijd. Ging het vriezen, dan staken we de weg over en gingen we met de kinderen schaatsen in de polder. Toch was het niet altijd makkelijk. De wijk groeide langzamer dan gepland. Op een gegeven moment had ik groep 1 tot en met 4 bij elkaar, 28 kinderen! Ook werd de bouw van de school uitgesteld. Daar hadden we zorgen om: die eerste paal zou toch wel de grond ingaan?

Alles met plezier

Inmiddels zijn we 34 jaar verder. Kerk en Zanen is af, de school is er gekomen. We zijn met de wijk meegegroeid, gekrompen, en nu weer groeiende. De school is zich blijven ontwikkelen en dat geldt ook voor mij. Ik heb allerlei functies gehad, remedial teaching gedaan, nieuwe collega’s ondersteund en heel veel nieuwe kleutergroepen opgestart. Alles met plezier. Dat komt denk ik ook door die begintijd. Die heeft me echt gevormd. Ik ben er sterker van geworden, heb veel geleerd waar ik nog steeds plezier van heb.

De Meridiaan van nu is een stabiele school die staat als een huis. Zelf doe ik nu al een aantal jaar groep 3. Een jaar waarin je kinderen letterlijk en figuurlijk ziet groeien. Vorige week kwam de jongste leerling huppelend naar me toe: ‘Juf, dit was de allerleukste rekenles ooit!’ Dat vind ik zo mooi: dat je kinderen op een leuke manier veel leert, dat ze het zelf gaan doen en daar trots op zijn.”

Wil jij je ook blijven ontwikkelen?

Laat je gegevens achter, kom langs voor een kop koffie of thee en ontdek of MorgenWijzer ook jouw plek is!